Nadzieja

Istotą nadziei jest trwanie, oby nikomu nie było dane
przeżyć jej "śmierć"...
Pozdrawiam serdecznie :)

BordoBlues - tak widzę brak nadziei, w jej własnym
grobie. W takim ostatecznym punkcie, w którym już
nawet nadziei brak.
Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny :)

A ja sobie pozwolę na uwagę odnośnie puenty. Chodzi mi
o "grób nadziei". Wiadomo, że to metafora, ale czy
celna?
Wydaje się, że "grób" i "nadzieja" to słowa o
przeciwstawnych odcieniach emocjonalnych i trudno mi
jest znaleźć właściwy odczyt Twojego przekazu.
Pozdrawiam :)

...oby tylko nadzieja nie umarła...pozdrawiam ciepło.

nadzieja jest ważna i nie powinna umierać, bo wtedy
wszystko traci sens,
wiersz bardzo mi się podoba,
bo nie czytam tylko płynę wersami
:)

nadzieja stoi z boku a ty musisz zrobic
do niej pol kroku

Bardzo dziękuję za odwiedziny i komentarze dotyczące
końcówki!
Krzemanko, Valanthilu i Wolnyduchu - zdecydowanie
przyjmuję uwagi, choć celuję w ostateczny kształt
zakończenia, to zmieniam już wstępnie.
Pozdrawiam serdecznie odwiedzających :)

Nawet beznadziejna, ale zawsze jest,
pozdrawiam serdecznie:)

Dobry, rytmiczny wiersz,
co do końcówki, to ja ją czytam -
byś nie spoczęła w nadziei grobie,
bo wszędzie jest rym i rytm.
Msz, nadziej umiera ostatnia, ale samą nadzieją też
żyć się nie da.
Pozdrawiam serdecznie, z podobaniem dla wiersza,
wybacz, iż marudzę przy zakończeniu...

Podzielam zdanie Krzemanki. Rytm jest taki, że czyta
się z przyjemnością i lekkością. Końcówka odstaje,
zwłaszcza to rozbicie na pojedyncze słowa.

Smutek oprawiony w piękną nadzieję która jednak
odchodzi. Cudnie. Pozdrawiam :)

Pięknie i smutno. Niech nadzieja żyje jak najdłużej.

Pozdrawiam serdecznie :)

Pięknie i bardzo pięknie o nadziei. Serdecznie
pozdrawiam.

Rytmicznie o nadziei, która umiera ostatnia. W finale
przeczytało mi się
"byś nie spoczęła
we własnym grobie"
ale to nie mój wiersz. Miłego dnia Żyleto:)

nie pozwolić by nadzieja spoczęła w grobie.