Nadzieja buduje

Dziś piszę do Ciebie, choć jesteś w podróży,
Na wyspie, gdzie Etna króluje,
Telefon dzisiejszy czas lepszy nam wróży,
Więc serce me lepiej się czuje.

Zakończy się wreszcie męczące rozstanie,
Co myśli mąciło bez końca,
Normalne rodzinne znów życie nastanie,
I twarze zwrócimy do słońca.

Niedziela przyniesie mi uśmiech w swym darze,
A życie nabierze wartości,
By dobroć i ufność z rozwagą szły w parze,
Nie raniąc dojrzałej miłości.

Już dzisiaj wzruszenie podnosi mi tętno,
A serce podchodzi do krtani,
Samotność nie będzie wyciskać swe piętno,
Gdy w życie się wkradnie rozstanie.

Przyrzekam solennie, że już nigdy więcej,
Nie stracę Cię z oczu kochana,
Bo nie chcę poddawać cierpieniu swe serce,
Gdyż trudno się goi w nim rana.

Ukochanej Żonie Danusi

autor

jarmolstan

Napisany: 2016-10-05 Dodano: 2016-10-05 12:02:48

Ten wiersz przeczytano 1312 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie