Nadzieja- Koniec ale przede...

Szczególnie ważny...

Nadzieja odeszła,
na zawsze już chyba
w tej najtrudniejszej dla mnie chwili.
Tęsknie spoglądam na uśpioną jabłoń,
wsłuchuje się w szept wiatru,
pytam ptaków i zielonych kwiatów...
Milczą jak zaklęte
nie dając szansy na lepsze jutro...

I przyszedł maj, cudownie zielony,
ale on odszedł już dawno..
z Nią.

Widziałam Nadzieje wiele razy od tamtego czasu,
przez szybe w oknie.
Do mnie nie przyszła...
Nie skleiła serca pękniętego.

Ale każde wspomnienie jego oczu
daje ciepło i bezpieczeństwo,
daje siłe by przetrwać dzień...
Zrozumiałam, że naprawdę można żyć bez powietrza...
Można żyć tylko jego...wspomnieniem.

autor

Córka Wielkiego Księżyca

Dodano: 2005-04-27 20:53:22

Ten wiersz przeczytano 598 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie