Nadzieja odeszła...

...dla 'Niego'... jeśli kiedykolwiek dotrze do tych słów, będzie wiedział, że są o nim... o nas...

Nadzieja odchodzi w jednej sekundzie życia.
Jedna sekunda, a tak bardzo wryta w życiorys.
Ta jedna sekunda bez nadziei, życie potrafi zamknąć z hukiem zamykanej wielkiej księgi.
A czasami bezszelestnie powyrywać puste karty życia, nie dając możliwości zapisania już żadnego słowa.
Nadzieja… tak mała i rzadko wspominana jako środek do powstania z kolan…
Tak krucha, jak maleńki człowiek…
Tak ważna, że bez niej życie się kończy…

autor

(nie?)zwyczajna

Napisany: 2008-09-07 Dodano: 2008-09-07 19:58:46

Ten wiersz przeczytano 534 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Monolog Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie