Nagle chwycić

Wyciągnięciem ręki chciałem,
chwycić nagle życie całe,
i zacisnąć pięść, by żyło,
to co złapać się zdążyło.

Ale ta trafiła w próżnię,
i już teraz nie odróżnię,
co widziałem, a co było,
bo tak szybko się skończyło.

Może ruch był zbyt nerwowy,
do chwytania nie gotowy,
i dlatego dłoni drgnienie,
napotkało zapomnienie.

Może ja za bardzo chciałem,
chwycić nagle życie całe.
Tylko po co, tylko czemu,
tak zapomnieć się samemu.

Cofam rękę niech nie czyni,
nie chcę więcej siebie winić,
w pięść zaciskać, aby żyło,
to co złapać się zdążyło.

autor

Grand

Napisany: 2007-07-26 Dodano: 2007-11-20 10:37:23

Ten wiersz przeczytano 453 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie