Nasza bezsenność...

Na zawsze...

Wrócić tak... wrócić do tych nocy…
Gdzie obecność Twoja pieszczotą mnie otoczy…
Gdy będziemy tam tylko dla siebie sami…
Niech stanie ten widok przed moimi oczami.
Zapalimy świecę, niech jedno światło dla nas płonie
My sami nie ważne - w mrozie czy ciemności rozpalimy swoje dłonie
Mrok nas nie pochłonie
Bo my przekraczamy inne granice
My mamy tu niebo spoglądając w swoje źrenice
Owiani bezsennością, cudowną przyjemnością…
Los niech pozwoli cieszyć się miłością..
Niech da nam chwile owiane czułością…, namiętnością,
Co sam Twój głos już ją rodzi…
Chwile, co opanowanie w nich zawodzi…
To wszystko… Boże… gdyby mogło trwać wiecznie…
Będziemy rozpalać każdą chwile na nowo jak świeczkę.
Świadomość, co od snów jest nawet piękniejsza… jak bajka najcenniejsza…
My dalej w siebie wtuleni sami…
I okryci płaszczem – okryci gwiazdami…

...i na wiecznośc razem!

autor

nie*patrz*kiedy*tancze

Dodano: 2007-04-07 23:39:27

Ten wiersz przeczytano 495 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Romantyczny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie