Nasza brzoza

Brzoza to ulubione moje drzewo

Las i brzoza.

Oby inna niż ta z kwietnia 2010.

Ciekawe.

Bardzo.

Pozwoliłem sobie zajrzeć głębiej.
Każdy chyba w swoim życiu doznał nieziemsko
romantycznej miłości i niekiedy miejsce w którym to
się wydarzyło stajo się niejako przedmiotem kultu.
Doskonały wiersz.
Pozdrawiam
;)

Zostawiam jak zawsze zachwyt i podziw, z przyjemnoscia
zaczytana i zasłuchana
:)

Pop prostu ślicznie. Pozdrawiam

Zauroczona wierszem...

piękny kadr z życia.. ale taki metaforyczny... "brzoza
naszych serc" :) fajnie Elu :) pozdrawiam

Pięknie
;) Pozdrawiam i głos zostawiam ;)

Witaj Mgiełko.;)
Pięknie i lirycznie.;)

PS. Gdzie jesteś, już długo Cię nie widziałam, nie
czytałam Myślę, ze tam u Ciebie, jest wszystko OK?

Pozdrawiam serdecznie.:)

Pozdrawiam serdecznie.

Twój wiersz da się określić trzema słowami,
romantycznie, lirycznie, przepięknie. :)
Pozdrawiam
Paweł

zachwycona wierszem
pozdrawiam serdecznie

Przepiękna liryka Elu :)
Bardzo lubię walc i brzozy :)
Pozdrawiam serdecznie :)

W swoim ogrodzie oprócz innych krzewów i drzew
posiadam piękną brzozę. Urodziła się w rynnie komórki
sąsiada. Przeniosłem bardzo malutką do siebie. Dbam o
nią jak o własne dziecko, minęło kilka lat i swym
uroczym widokiem pięknie mi się za to odpłaca. Często
wraz z żoną się do niej tulimy, szepczemy miłe słowa,
cieszymy życiem. Bardzo, bardzo piękny wiersz Elu.
Serdecznie pozdrawiam życząc zdrowia i miłego, udanego
weekendu :)

Pięknie romantycznie z nutką melancholii:-)
pozdrawiam serdecznie:-)