Nasza ławeczka

Usiądź tu przy mnie
na naszej ławeczce
i pomilczymy przez chwilę
będziemy patrzeć
jak dym z komina
unosi się i rozpływa.

Zobacz żurawie
już odlatują
i dzikie kaczki
a tam gołębie
szybują wysoko
jakby żegnały
swych braci i siostry
do wiosny.

Jeszcze dzień
jeszcze dwa
i mróz pomaluje
nasza ławeczkę
lodowe korale
zawisną na drzewach
i mienić się będą
w zimowym słońcu
niczym diamenty
zimowe na sprzedaż.

Usiądź i zobacz
ognista kula
chowa się
za horyzontem
i nagle ciemność
niebo spowiła.
Chodźmy do domu.

autor

Ela

Napisany: 2004-10-20 Dodano: 2005-07-19 23:02:40

Ten wiersz przeczytano 739 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Sylabiczny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie