nasza miłość...

utkany dywan milości
wplecione w niego wątpliwości
żelazną pierś dzwiga serce
by uderzyc raz jeszcze

barwą otulona szczerości
kochająca z odleglości
oddanych ust smak przesłała
lecz mimo to zraniona została

dzis dzwigam oko czasu
podpieram skronie w zamyśle
zatapiam dłonie we wlosach,
wciąż myśle ?

gdy "kochasz " to nie myśl o placu zabaw
to nie foremki piaskowej ciszy
której malenki ślad brudnej stopy
wszystko zniszczy

kochać !
nie można chwilą
szczerości słowem stawiając plot nieprawdy!
uderzać w niebo pięścią
wraz z nim płacząc
mad rozlanym echem

kochać ileż razy to wymawiały usta jej
jednak w deszczu słów
był grad chłodnych pereł

i o słowie tym dzis zapomniała
miłośc zagubiona , zabłąkana
w morzu czerwonych tulipanów..

2008/

autor

Synezjusz

Napisany: 2008-02-23 Dodano: 2008-02-23 13:55:29

Ten wiersz przeczytano 535 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie