nic by się chyba nie stało

wysłano przeciwko już chyba setną armię noży
utkano mapę blizn i ran otwartych w duszy
zaszczuty umysł zapomniał czystego uczucia melodię
w żadnym z zakamarków rozumu nie ma już radości
skatowane modlitwą do każdego już chyba Boga usta
przy kolejnych ciosach milczą beznadziejnością zasznurowane
spopielony całkiem eden marzeń krwawi lawą
umieram po cichu oskalpowana z pragnień powoi
nie chowam już złamanych skrzydeł pod sukienką
co noc bardziej zaciśnięta na nich cierniowa korona

co krok staje się nicość
anioł bezsilnie na bruk opada

w śród szarości nagle oczy Twoje
odważnie wciśnięte we mnie
nie jedne patrzyły ale nie mocno tak

podajesz mi melodie duszy swojej
trącając struny żądzy stłamszonych
przecież byłam tak bardzo bardzo blisko
nawet nie na wyciągnięcie ręki
sparaliżowana strachem utraty tej chwili
niemo pieściłam każde słowo Twoje
jak tonący Twych brzytw się chwytając

nadziei skrawek stał się pragnieniem

zamknij ramieniem strach przed jutrem
drugim uwolnij skrzydła moje
spojrzeniem uzdrów blizny i rany
zapachem przywróć twarzy rumieniec
oddechem ukołysz zmęczone usta
dotykiem wytańcz piętno na udach
zębami obudź odruchy łona

i nic takiego się nie stało

przykładnie ścisnąłeś dłoń
muskając policzek
powiedziałeś zwykłe
Dobranoc

autor

lliluu

Napisany: 2013-11-04 Dodano: 2013-11-07 03:39:34

Ten wiersz przeczytano 1138 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie