Nic na siłę
Pamiętasz, jak przepadło w morzu
słońce i ciemność nas zastała?
Mówiłeś: "Wszystkie smutki porzuć,
tak żyć nie można. Popatrz mała -
mam tu na sobie tę pasiastą
koszulę. Możesz łzy nią otrzeć."
Wiesz, tak mi trudno dzisiaj zasnąć...
Szkoda, że dawno z niej wyrosłeś.
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2014-09-15 13:54:58
Ten wiersz przeczytano 5748 razy
Oddanych głosów: 98
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (131)
:)))
Nic na siłę, Halszko.
Dziękuję :)
Cudowna, kobieca melancholia :)
Pozdrawiam Cię serdecznie Zosiczku i dziękuję za
wizyty pod moimi wierszami.
Bardzo mnie cieszy, że znajdziesz na to czas.
A ja mam wyrzuty sumienia, że nie mogę skomentować
wielu wspaniałych wierszy właśnie z powodu braku
czasu.
Wymowna bardzo melancholia, pozdrawiam ciepło.
Bardzo smutny wiersz ale pieknie napisany. Oj
wyrastamy z wielu ubrań i doświadczeń życiwowych, ale
czy dorastamy do nowych?
Pozdrawiam serdecznie Zosiu :)
Prześlicznie, smutno...
Pozdrawiam serdecznie :)
Piękny smuteczek...
Serdeczności ślę :)
Pozdrawiam:)
wyrastamy nie tylko z ubrań, a szkoda
Promyczku, Irisku, Zuza
dziękuję Dziewczyny za poczytanie :)
piękny wiersz, pozdrawiam serdecznie
smutny i piękny...
udanego dnia Zosiaczku:)
Ladnie Zosiaczku,troszke sentymentalnie i z
melancholia, biegna wersy wiersza.Podoba sie, szkoda,
ze jest tylko koszula, do otarcia lez.
Pozdrawim ciepo, milego wieczoru.)
Miła niespodzianka, KLEMO :)
Wyrastamy i dorastamy, dojrzewamy do wspomnień
Piękne wersy, a zarazem smutne
Moc serdeczności Zosiak