Nic o sobie
widzę siebie na szczytach
strącana szyszkami
przez wiatr
kołyszą się gałęzie
w rytm odległych kosiarek
błękitem mydlą oczy
szumem rzeki
wodzą za nos
i chce się być
pozostać w uścisku słońca
nie ruszać się stąd
donikąd
o sobie
tej nocy
nie powiem już nic
autor
waffelka
Dodano: 2022-06-09 22:11:59
Ten wiersz przeczytano 1138 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Uroczy klimat
Pozdrawiam
Niezbyt dużo słów a ileż treści w Twoim fajnym wierszu
się mieści. Serdecznie pozdrawiam życząc miłego dnia
:)
I tak dużo zostało powiedziane :-)
Pozdrawiam :-)
Łatwiej jest mówić o drugiej osobie, niż o sobie.
Można przed zaśnięciem pomyśleć o niebieskich
migdałach, pomarzyć o rzeczach pięknych.
Pozdrawiam serdecznie :)
Pozdrawiam z podobaniem:)
Ładny wiersz z motywami przyrody
Cieplutko pozdrawiam:)
Refleksyjnie, ładnie.
Pozdrawiam na dobry dzień
Wiersz działa na wyobraźnię :)
Pozdrawiam ciepło Waffelko :)
sielski obrazek.
ładnie, spokojnie
"i chce się być
pozostać w uścisku słońca
nie ruszać się stąd
donikąd" - piękne, zresztą cały takst bardzo mi się
podoba. Jak dla mnie to Autorka podzieliła się swoim
umiłowaniem przyrody i chęcią - być może odosobnienia?
Trochę zaniepokoiły mnie na początku te szyszki
bombardujące Ją przez wiatr ze szczytu.
Pozdrawiam serdecznie.
Pozdrawiam serdecznie.
Ciekawie z wyobraźnią .
Pozdrawiam serdecznie
O sobie nic, za to o przyrodzie wszystko.
Bez niej człowiek nie istnieje, a jest zagrożeniem dla
przyrody.
Często za bardzo interweniuje w jej świat.
Piękny wiersz.
Z dobrym przesłaniem.
Pozdrawiam serdecznie