nicość

mrożna zima osiwiała

Smutek zalał dom po brzegi,
Coraz cięższe są noclegi,
Cały czas to samo w koło
W pracy pot zalewa czoło.
Mroczna zima osiwiała,
Swą szarością lodowatą,
Przeplatała ciepłe lato,
Z soplem lodu zwisającym,
Z mych nędznych progów.
Jakiś ptak przeleciał,
W locie skrzydło zesztywniało,
I za chwilę.......trach!.............,
Przerwało jakąś tajemnicza siłą,
Już go nie ma..........................,
Tylko skrzydło pozostało,
I w przestrzeniach się unosi.
Cała resztę coś porwało w inny wymiar i wciąż prosi.....!!!!!!!!!!!!

moosstaffo

autor

mostaffo

Napisany: 2000-02-23 Dodano: 2007-01-08 19:32:56

Ten wiersz przeczytano 455 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie