Nie będę ocaleniem.

Nie mając sił na więcej...

Świat tonie we łzach deszczu
już nie jedna kropla zmieszana z krwią moją
Nie mam już siły, by walczyć o prawo do życia

nie będe więcej Twoim ocaleniem
już nie będę więziła słów
w niemych kajdanach pokory
już nie przychodź do mnie
po kojejne rozgrzeszenie

ktoś znów zatraca sie w smutku
skazując swą duszę na potępienie
gdzieś na strychu w pudle
anioły strzepują kurz ze skrzydeł
wiem że daremnie, za ludzi się wstydzę
i tak to niczego nie zmieni
w ramionach kochanka, zagryzę wargi
przemilcze serc ludzkich pogarde
ktoś kiedyś przyjdzie, opowie mi bajkę
choć nie obiecuje, że wysłucham do końca...

idąc ulicą, spotykam nieznanych oprawców
nie jestem lepsza, sama dla siebie jestem mordercą...

...błagam siebie o przebaczenie...

autor

Angel_of_Dark

Napisany: 2007-10-11 Dodano: 2007-10-11 21:26:46

Ten wiersz przeczytano 579 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie