Nie bójmy się miłości

Czerwień kwiatu
wstyd dziewczyny w maju
mokre pąki
uśmiech Mona Lisy
ranną rosę
i szalone tańce świętojańskich robaczków w sitowiu

Tamten czerwiec jedyny prawdziwy
smutny pełnią radości szalony
nieskończony
szarozielony
kolorowy
widmem pryzmatu
rozmytym
pamiętajmy.

Kładę do snu
spełnione nadzieje
na kolanach
pierwszej nocy lata

bezpiecznie
z wiarą
i miłością

Eleonorze

autor

Karpino

Napisany: 2006-09-06 Dodano: 2006-09-07 19:11:45

Ten wiersz przeczytano 430 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie