Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Nie czekaj

Zanim malutkie dziecko,
chodzić się nauczyło -
niejeden raz upadło,
guza sobie nabiło.

Czasami się potłukło,
lecz nie zawsze płakało.
Potem dzielnie, bez końca
wciąż na nowo wstawało.

Życie, to też upadki.
Czym prędzej zatem wstajesz,
tym szybciej sobie pomagasz
i bardziej radę dajesz.

Jeżeli tylko leżysz,
płaczesz, na pomoc czekasz,
to beznadziejnie czas tracisz,
bo chwila za chwilą ucieka.

autor

Finesa

Dodano: 2014-10-24 23:32:40
Ten wiersz przeczytano 584 razy
Oddanych głosów: 9
Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (7)

Jan Dmochowski Jan Dmochowski

Taki mały, wszystkiego ciekaw. Musi wszędzie wejść,
wszystko zobaczyć. Pozdrawiam.

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Dobry wiersz, z dobrym przesłaniem.
To prawda,że warto się podnosić,a nie leżeć i płakać.
Pozdrawiam serdecznie.
Dobrej nocy życzę:)

Lorenzo Padwa Lorenzo Padwa

Fajny wiersz ale mam pytanie...jak mam zabrać autobus
bez czekania?

Baba Jaga Baba Jaga

Podoba mi się.Pozdrawiam:)

ilona86 ilona86

bardzo dobre przeslanie i chyba zaczne cos dzialac:)
pozdrawiam

BaMal BaMal

Tak trzymaj Finesa Pozdrawiam serdecznie:)

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Zwykły życiowy wierszyk. W mojej skali ocen od 1 - 6
to dam Tobie 3+.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »