nie czekam już ale się ciebie...

nie oparłem się znów
zaproszeniu tej knajpki ciszy
tyle w niej tamtych słów…
- nikt już ich nie usłyszy

nie rażą w blasku świece
nie boli już cisza co trwa
coś drga na powiece
wiem, przecież wiem – to nie łza

kelner co nie przesadnie
gestem serwuje i winem
on też - jak wtedy - dokładnie
życzliwym w tej ciszy czynem

…

nadzieji kres tuż, tuż
wino tamtym gestem przelewam
nie czekam przecież już
ale się ciebie spodziewam

przy wyjściu zamyślenie
niby tylko spojrzenie
- on też nie czekał,
ale się mnie spodziewał…

autor

Wicek

Napisany: 2008-03-03 Dodano: 2009-03-03 19:40:56

Ten wiersz przeczytano 370 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie