Nie każ mi odchodzić

Hubertowi

Nie będzie więcej takich samych dni
Nie powtórzy się już minionych chwil
Każda noc będzie miała inny blask
Słońce zgaśnie zanim nadejdzie brzask

Pośród tych mglistych i pochmurnych dni
Byłeś nieginącą nadzieją mi
Światłem co dojść do celu pomaga
I drzewem co na wichrze się zmaga

Zniszczyłam wszystko co było we mnie
Nie wrócą tamte marzenia senne
Nie tylko ja popełniłam ten błąd
Więc proszę nie każ odchodzić mi stąd

autor

toja

Dodano: 2004-12-11 21:11:40

Ten wiersz przeczytano 516 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie