Nie kocham już...
wiersz ten dedykuje mojemu największemu przyjacielowi,którego już nie ma..........może kiedyś wróci?
Powinieneś poznać jak to jest
poczuc upokorzenia smak
odtracenia ból
gdy ktoś nagle opuszcza Cię
i mówi nie kocham już
Zapaść chciałbyś sie pod ziemie
ukryć gdzieś głęboko
żyć z tym musisz
i nie poddawać sie
dajesz radę jakiś czas
lecz czujesz, ze pierś twa
coraz słabiej oddycha
krew coraz wolniej płynie
i w sieci rozpaczy leżysz
spetany bez zycia
czekasz dnia który mękom
twym przyniesie kres
by odrzyć znów
nabrac sił
i życiem na nowo cieszyć sie!

MALEŃKA_




Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.