Nie ma Ciebie
Napisałam już 100 wierszy, ten więc będzie 101
Zostawiłeś po sobie kilka śladów na
piasku,
mały kamyk w szufladzie i tęsknotę o
brzasku.
Mgła otula wspomnienia, gwiazdy bledną na
niebie.
Wszystko wokół się zmienia, coraz mniej
jest tu Ciebie.
Czasem tyko przez chwilę mignie z dala Twa
postać,
jakby chciała w pamięci jeszcze trochę
pozostać.
Znikasz tak, jak kamfora, tak, jak bańka
mydlana.
Rozpłynąłeś się w nicość, a ja znów jestem
sama.
Komentarze (7)
Ładny.
Gratuluję setki.
Wiersz piękny,pełen tęsknoty i wzruszających
wspomnień.
Gratuluję 101-ego wiersza. Pozdrawiam
Wiersz z obrazową tęsknotą,
gratuluję 100 tki wierszy.
Pozdrawiam :)
ładnie, jest taka piosenka Cugowskiego pt zapominam
cię, też o tym stanie,bardzo ją lubiłam, Twój tekst
przypomniał mi ten czas...
Gratuluję setki!
Pięknie!
O utracie - a tak pięknie...
Przepięknie o miłości, tęsknocie, trzecia zwrotka
"ukłuła" najbardziej, wiersz w całości do zamieszkania
u mnie, pozdrawiam serdecznie:)