Nie ma mnie

W oczach słona rozpacz wylewa się na brzegi
W głowie huragan samotności wypędza ostatnie wspomnienie
W sercu palący żar wypala uczucia polany
Z pękniętego serca wypływa lawa gorzkiej nienawiści
Dłonie tracą magiczny kolor życia
Mój krzyk pochłania oddech niesprawiedliwości
Moją duszą szarpią demony bez twarzy
Nie ma mnie w ogrodzie życia
Mój zapach rozwiał wiatr fałszu...


Niesprawiedliwość wczorajszego dnia
Odebrała mi nadzieje na lepsze jutro...

autor

~shadow~

Napisany: 2006-05-27 Dodano: 2006-05-27 11:03:22

Ten wiersz przeczytano 393 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie