Nie mag, naprawdę

z kc

to nie wewnątrz z zewnątrz widać
jak na kartce linii zbiory
odkryj magie w kubka fusach
widząc więcej, tracisz szary

nie uroki, ani pokus
zgrabne ruchy przez chmiel snute
wiara w pokryw naszych marzeń
pełne garście lodem skute


zamieć jak urwana taśma
kino z gwaru, robi puste
lubię czasem, lepić kulkę
pisząc palcem w książce z kwarcu

i nie jestem bałaganiarz
widząc nieporządek myśli
czasem poukładam zdania
czyniąc pierwsze, lepszym jutrem

bo to chwila czyni życie
tym co nazywają ścieżką
jak ostatni pośród żywych
wbij paznokcie kreśląc przyszłość

bo widuje tylko czasem
pośród połamanych wspomnień
te jedyne ,które plonie
w liczbach, podpalonych słońcem

jak na bitwie, bębnów rytmy
w uszy trafia dobre słowo
bo nie rzucasz nigdy ręka
to co w sercu lub nad głowa

i nie aureoli blaski, ani
iluminatory wrażeń
tylko czysta światła mądrość
ukrywana wśród tych z marzeń

powiesz to nie nieregularnie
w wersy sklecisz gwiazd odbicie
a zapomnisz jak odchodząc
tracisz uchwyt, wiar okrycie

już nie krzyknę przez kotary
wśród braw gromkich i niechcianych
mam tych parę głów z innością
wytatuowanych w gramie

to dwadzieścia, dzisiaj pierwszy
byle jednak nie ostatni
kiedyś siostra, dzisiaj bracia
ginę w tej kosmicznej matni

do kc

autor

K4K_AFK

Napisany: 2008-03-30 Dodano: 2008-03-30 14:08:57

Ten wiersz przeczytano 744 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Radosny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie