nie mam nic..

Utwór reflrksyjny i nieco ociekający smutkiem.
Skłaniasz do zadumy nad przemijaniem. Chociaż boli,
ale generuje nowe spojrzenia i energię do zmieniania,
ulepszania świata. A jakie jest nasze miejsce w tym
wszystkim? Ijak jesteśmy ważni? Pozdrawiam ciepło

wspniale,cudnie...tojest prawdziwa poezja
majstersztyk
ech dawno nie czytałam takich "moich słów"
dziękuję suzzi..jesteś Wielka
dziękuję za radość obcowania z Twoją poezją
pozdrawiam.:)))

Serce,dusza i wiersze to bardzo dużo zuziu:)Pozdrawiam
serdecznie+++

dlaczego na Beju jest tyle lizodupstwa za
przeproszeniem? strasznie to zniechęca:/
konstruktywnych ataków, dystansu i miłego wieczoru
życzę.

Wiem, że to bardzo niewiele
ale masz zawsze mój uścisk,
modlitwę o przyszłość jasną
i ciepło, gdy je dopuścisz.

Witaj....i w moim życiu wiersze dają mi radość i
możliwość łączenia się z innymi,pozdrawiam miło

Ależ Suzzi, masz wiersze - masz wszystko,
więc nie bądź taką materialistką...he,he.I nie smuć
się już, pięknie piszesz...Pozdrawiam serdecznie...

skromność przemawia przez Ciebie - a duszę piękną mieć
trzeba i serce, żeby pisać takie wiersze - cieplutko
pozdrawiam:)

suzzi- masz jeszcze NAS!
Pozdrawiam:)

"to mój skarb najcenniejszy
który po mnie pozostanie" - pozostawisz wiersze.
Cieplutko pozdrawiam

Jeżeli po tobie coś pozostanie, yo masz bardzo wiele.
A zostaje twój skarb czyli masz, a przy tym mają i
inni co czytać. Poydrawiam

Niby nic a wiele, masz przecież wiersze, czy to za
mało ?

Oj, masz i duszę i serce,
które piszą te wiersze!
Pozdrawiam!

Głos oddałam a mój komentarz zniknął jak kamfora!

dobrze się rozwijał i nagle skończył. można by było
spróbować pociągnąć dalej. pozdrawiam niedzielnie:)