Nie mów żegnaj
Zapomnij o mnie mówiłeś
drżałam z rozpaczy
łzy tłumiłam
o cud prosiłam,
za co to tak okrutne
żądanie?
nie wymażę z pamięci
nie mogę bo jak?
stoję przed tobą
naga wyzwolona
wyjawiłam wszystkie
grzechy swoje,
ciało nie jest obrazem
żyję i czuję,
żalą się krople deszczu
stukając o szybę
smutny ich jęk
układam wierszem,
może niepotrzebny
kładę do szuflady,
żalem ,łzami
nie uciszę tęsknoty
nie zapomnę
proszę nie mów mi
żegnaj
autor
NiebieskaDama
Dodano: 2011-03-15 07:30:46
Ten wiersz przeczytano 562 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
na pożegnanie zawsze mamy czas...a póki co cieszmy się
życiem.
...kiedy miłość odchodzi, krople nie tylko deszczu
stukają o szybę...
smutne to o czym piszesz, ale robisz to pięknie -
wiersz na wielkiego plusa - cieplutko pozdrawiam:)
ostatnie spotkanie zakończone rozstaniem ty jeszcze
może łudzisz się i nie jednokrotnie bedzieszwspominała
miłość
konie jest rana krwawiąca przez lata ale też
poczatkiem może lepszego uczucia które tym razem
bedzie trwac do końca swiata i moze dłuzej tego Ci z
całej duszy życzę
Pozdrawiam
Nie ucisza się tęsknoty na zawołanie to fakt
witaj, piękny wiersz,żalem, tęsknotą i deszczem
przesiąknięty. "nie mów mi żegnaj
i tak nie posłucham". pozdrawiam.
"żalą się krople deszczu
stukając o szybę
smutny ich jęk
układam wierszem" no i jest, smutny klimat :(
Tak klimat powinien być dramatyczny, też tak to czuję.
Pozdrawiam
Bolesne to przeżycie rozdziera niejedno serce.
Smutny przekaz o rozstaniu. Pozdrawiam
"żalą się krople deszczu
stukając o szybę" aż się serce ściska z bólu...
Smutno ale wiersz ładny i oddaje nastrój czlowieka gdy
przychodzi rozstanie! Pozdrawiam!
Przejmujacy,ze az plakac sie chce.Prosze nie opuszczaj
mnie!.Ten piekny wiersz na szczescie
z szuflady.!!