Nie mówię ci dowiedzenia
Nie mówię ci dowiedzenia
choć żegnam się na 1000 lat
mam wiele do powiedzenia
lecz zamilknę z biegiem lat
wtedy już nas nie będzie
inny będzie ten świat
jedyne co nas połączy
to zakazany czas
choć przeplotą się nasze losy
gdzieś daleko tam
to dla nas już nie będzie
powrotu to stracony czas
więc choć tego już nie zrobię
zapłaczę ostatni raz
i poczekam w milczeniu na upływ lat
autor
Aura
Dodano: 2016-12-03 10:49:26
Ten wiersz przeczytano 483 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Eurydyka12345 masz rację tak brzmi lepiej
"Nie mówię ci dowiedzenia
choć żegnam się na 1000 lat
mam wiele do powiedzenia
lecz zamilknę z biegiem dat" cyt aut.
Cóż, samo życie, a lata pędzą, jak szalone./Dobre rady
Julii Pol, podpisuję się pod nimi i będzie super/.
Pozdrawiam
Ładna melancholia
Pozdrawiam
wiersz ze smutkiem w tle
warto by go dopracować, bez powtórzeń, rymy troszkę
zbyt podobne i jeszcze jedno- "do widzenia",
pozdrawiam:)
Znam ten ból
bardzo smutny jest Twój wiersz: samotność i tęsknota