Nie nasze czasy
Takich ludzi już nie ma,
oni odkrywali
śmierć
na nowo.
Mieli białe konie
i białe czekoladki,
pestkami dyń
pluli na dywany.
Zatęskniłam tu
gdzie nie ma miejsca
na żal,
ani powodu.
Ale oni,
cyganie życia
Diamentowi ludzie powstali z popiołów
autor
Berenika_69
Dodano: 2008-09-22 14:03:13
Ten wiersz przeczytano 701 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.