Nie oszukujmy się
nie jestem poetą i nigdy nie będę
ale ciebie boska od zawsze wielbię
kiedyś podparty ułomności laską
na progu domu zmęczony usiądę
i wspomnę jeśli pamięć nie zawiedzie
chwile uniesienia i moje byle jakie
pisanie
do ciebie muzo do ciebie
z łaski najwyższego
przed oczami całe stanie mi życie
z tobą Prawdziwą u boku
wtedy szczęśliwy umrę w zachwycie
a ty żyj
twoje dni nigdy nieskończone
i przez wielu jak ja małych
niedoścignione
nie oszukujmy się
autor
APART-ON
Dodano: 2023-03-22 09:48:58
Ten wiersz przeczytano 889 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
bo życie to poezja tylko poetów wciąż brakuje
No i to jest prawda też.
Dystans do siebie- lubię.
I skromność też- i myślę, że jesteś trochę za bardzo-
ale też to lubię.
Platoniczne uwielbienie, to wielkie duszy cierpienie.
Pozdrawiam serdecznie, życzę pogody ducha:)
Platoniczne uwielbienie, to wielkie duszy cierpienie.
Pozdrawiam serdecznie, życzę pogody ducha:)