Nie - pisane uczuciem
Nie potrafię pisać bez Ciebie
Nie potrafię pomóc Ci w potrzebie
Nie znam Twego uśmiechu
Nie znam czułości Twego oddechu
Nie ufam Twemu spojrzeniu
Nie ufam Twemu ostrzeżeniu
Nie lubię Twej opryskliwości
Nie lubię Twego poczucia wyższości
Nie wiem ile jest w Tobie radości
Nie wiem co Cię złości
Nie umiem Cię nienawidzić
Nie umiem z Ciebie szydzić
I właśnie dlatego….
Nie odezwę się do Ciebie choćby raz
Nie odezwę się choćby upłynął mego życia
czas
…
Po policzku Twym czytelniku spływam
I tak naprawdę łzą się nazywam
Komentarze (2)
popieram w całej rozciągłości Zofię :) pozdrawiam ;)
Co za wobraźnia...super...wiersz bardzo
udany...zakończenie, zaskakuje czytelnika...raczej
przyjemnie.