nie pozwól...
a tyle ciepła dać ci mogłam
i moje myśli wygłodniałe
radości tyle co nie miara
wierszy stronice dla ciebie całe
i pieszczot moich pełne dłonie
mego oddania i pragnienia
krzyków rozkoszy…mogłam
lecz ty mówisz do widzenia
proszę nie pozwól patrzeć bezmyślnie w
pustkę
nie pozwól proszę zasypiać bez marzeń
nie pozwól myśleć że nie ma jutra
cokolwiek się wydarzy
nie pozwól…
nie pozwól mi myśleć, że byłam zabawką w Twoich dłoniach...
autor
zwyczajna kobieta
Dodano: 2008-03-14 17:30:04
Ten wiersz przeczytano 539 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
'moje, moich, mego - ci, ciebie, ty' w pierwszej
strofce. Mimo to podoba mi się.
Ten wiersz ma w sobie coś...Prośba do
ukochanego...piękne ale i bardzo smutne:(
a tyle ciepła mogłam Ci dać....a powiedziałeś do
widzenia -widać smutek
i rozczarowanie. Mimo to prośba - nie pozwól,.... nie
pozwól... nie pozwól myśleć że nie ma jutra cokolwiek
się wydarzy. Jak zwykle piękny wiersz .
Pozdrawiam i +
rozumiem Twój ból- przechodziłam przez to samo,
pozdrawiam
wiersz prośbą serca spisany by nie zapomniał by dalej
kochał cię ukochany a w zamian tyle miłośi i ciepła mu
ofiarujesz...mam nadzieję że nie pozwoli
Bardzo ładny wiersz, rytmiczny i płynny. Rymy bardzo
subtelne. Tematyka na czasie i ciekawie
przedstawiona.Forma wiersza dobra.
Nie widzę przyszłości w takiej miłości o którą trzeba
błagać.Wg. mnie to nie wyobrażalne, ale może są
takie".Bo w tym cały jest ambaras, żeby dwoje chciało
naraz"Może dobrze o tym pisać żeby dało do myślenia.
Najtrudniej jest kiedy uświadamy sobie, że byliśmy
zabwakami. A chyba każda kobieta prędzej czy później
to odczuje... Ładny wiersz