NIE PYTAM

Gdzie jesteś kochany, wymarzony mój śnie?
Ścielisz gniazdo, lub zwiedzasz pamięci parowy?
Pamiętaj tą wiosnę, wspomnij też i mnie
Wkrótce zabraknie parnaskich Muz mowy.

Na chwilę było niebo, widok gór, doliny
I serce oddychało wiatrem skał, szeroko
Chmury chciałem dotknąć, wznieść się nad doliny
Szybować wśród wierchów, spojrzeć w Morskie Oko.

Marzyłem na chwilę, że młodość wróciła
By cele zdobywać, by biegać po Tatrach
Że piękno przyrody i przyjaźń to siła
Że znów poszybuję jak żagiel na wiatrach.

Dziś żal mi, że były to tak krótkie chwile
Że pośpiech okradł mnie z pięknych widoków
Lecz pamiętam twarz twoją, gdy patrzałaś mile,
Twą rękę gdy piłem przy górskim potoku.

To był dla ciebie niespokojny dzień
Martwiła cię niepewność i serca udręka,
Miast swawoli myśli, w oczach czyhał cień
Ma bliskość trwożyła cię jak słodka męka.

Lecz powrotna droga była słodką jak zemsta,
Twą głowę na kolanach pieściłem do syta,
Lasem czarów mi była twa czupryna gęsta.
Za to nie przepraszam. Czy mogłem? Nie pytam.

Z nią, dla niej i o niej.

autor

Lev

Dodano: 2009-05-31 06:16:40

Ten wiersz przeczytano 802 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie