Nie tracąc czasu
niegdyś
tak to były piękne lata
staruszka przy staruszku
na ławce również usiadły wspomnienia
dwie mile liści w parku
to ich spacer
a te które opadają
jakby tańczyły dla nich
prawdziwe kochanie
nigdy się nie skończy
prawdziwe kochanie
może kiedyś
ja i ty
ponieważ tygodni parę
wiosna jedna
jeszcze nie świadczy o tym
gdyż trzeba lat
by to utwierdzić
dlatego błąkam się
w różnych zamysłach
nie przegrać życia
tracąc czas
na mizerne kochanie
Komentarze (5)
Tak jest, jak kochać to prawdziwie.
Pozdrawiam :)
Wspomnienia dawnych lat i teraźniejsze dylematy.
Decyzję musisz podjąć sam.
Serdecznie pozdrawiam
Masz rację szkoda czasu na miłostki i romanse. Musisz
wierzyć, że prawdziwa miłość czeka na Ciebie.
Pozdrawiam serdecznie:)
Miłość nie jest łatwa Gabrielu. Tutaj wyczuwam żal za
pierwszą a wplątany w drugą mizerną? Tak sobie
dywaguję ale wiersz podoba mi się. Pozdrawiam :)
Jak kochać, to szczerze i prawdziwie na
zawsze...pozdrawiam :)