nie ty
już od dawna
nie piszę o tobie
Łukaszu
już od dawna
nie ma cię w moich
snach
piszę tylko o bólu
który powoli mija
bardzo powoli...
właściwie to piszę
przez ten ból
to przez niego
piszę o tobie
lecz to nie ty...
to mój wymysł
wyidealizowany
cudowny
niesamowity
nieistniejący ty...
wiesz
- to przez to cierpienie
przez ten smutek
tak cię zmieniłam
niesamowite
moja wyobraźnia
zrobiła z ciebie
inteligentnego
wyrachowanego
CZŁOWIEKA
zadającego ból...
jedynie tan szczegół
nie był wymysłem
chyba mogę cię
usprawiediwić
- byłeś i
jesteś
nieświadomy...
żal już chyba minął...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.