Nie ufaj jak świeci

Kto każe Ci wypierać
zapach z pościeli
i zmywać z szyb
ślady po otarciach
księżyca
Zaprosiłaś go do zabawy
zakręciłaś i zostawiłaś
ranem na parapecie

Zgwałcili zabili i spalili
oglądałaś to gryząc poduszkę
udając że śpisz


nie zapomnisz oddania
w jego półmartwych już oczach
nawet jak zamurujesz okno

Każde lustro brzydzi się
patrzeć na ciebie
ślady kryją się pod brud
a muzyka rozbija się
kanty stołu

po co udawałaś gwiazdy
skoro nawet z palcem
w kontakcie jesteś
matowa i zimna

sprzedaj organy
trzymane w sobie
może ktoś zalepi
dziury w tym sercu
i obudzi je z letargu
(...)

Po co rzucać się
do tańca w wodzie
skoro związano Ci nogi

Mój anioł stróż w plecy wbity ma nóż...

autor

Zaklęta

Napisany: 2007-10-25 Dodano: 2007-10-25 14:52:46

Ten wiersz przeczytano 821 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Zimny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie