NIE UMIEM
zostań ze mną
na obiad bielący się obrus
cukierniczka herbacie posłuży
kuchnia rosołem zapachnie się
zostań ze mną
bez finezji egzotyki przypraw
do stołu zasiąść
samotnie nie umiem
Piotr Oczkowski
autor
Wędrowiec pustyni
Dodano: 2018-03-14 21:50:20
Ten wiersz przeczytano 565 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Ponownie dzięki AMOR, miłego dnia :)
Czasem człowiek nie umie...,
Czasem miłość jest,
A jednak nic..., nic poza,... i rozstanie.
Fajny wiersz, pozdrawiam :)
We dwoje przyjemniej i piękniej, radośniej, życzę, by
została.
Pozdrawiam Piotrze.:)
dzięki...a niech już tam będzie "się"...się
rozsiadło...niech pozostanie ;)
Bo we dwoje wszystko inaczej smakuje... :)
Pięknie!
PS. Chyba,, się,, w czwartym wersję niepotrzebne..