nie wiem

tym którzy muszą żyć nie wiedząc że żyją

zerwane jablko w sadzie późną porą
późną porą zerwane...
w zimną kieszeń do płaszcza włożone
w jedną z kieszeni dziurawą
chciałem być w tym samym sadzie rok wcześniej
dwa
czy...
trzy, całe życie...
ugryziona skórka
ogryzek już prawie zjedzony
ogonek wyrzucony
całe lata zatracone
a tu taki mały
mały wróbelek
uśmiechnął się
zaćwierkał
już dzień nie ten sam
dzień zapożyczony
dodany
pomnożony
marny nie zmarniał
wróbel się przeżegnał

autor

janifran

Napisany: 2004-11-09 Dodano: 2004-11-09 16:19:55

Ten wiersz przeczytano 470 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie