Nie zdążyłam
Nie zdążyłam z przyjaźnią
noc zamyka już bramy
subtelny dar uśmiechu
zapisujesz wierszami
kochasz zwyczajnych ludzi
ciekawością najprostszą
w posiwiałych obłokach
maczasz pióro z lubością
bardzo mi ciebie brakuje
bliskich magicznych słów
uszczypliwego humoru
przylaszczek z leśnego mchu
Komentarze (67)
Piękny wiersz, pozdrawiam :)
ładnie:)
Pięknie piszesz:) pozdrawiam.
Jutta jeśli byś poczytała np. sferopedie to pisze o
tym rodzaju smoka z wiersza mojego że są pozytywne a
nie potworem do
zwalczania
Ładnie ciepło, ze szczyptą nostalgii
bardzo ładnie...wymownie i ciepło:) pozdrawiam
Takimi wierszami można karmić serce i nigdy za dużo
Witaj Jutta, zdazysz jeszcze, na nie jedna, przyjazn:,
to fakt.
A wiersz, pachnie lasem, pszylaszczkami, ach jak ja
ich dawno nie widzialam, nie ma ich tutaj na FL.
ciepło o przyjaźni z odrobiną smutku...nie ma już
przylaszczek z mojego lasu wszystko zostało daleko ;-(
pozdrawiam serdecznie:-))
Piękny i smutny.Pozdrawiam.
Ogromny pokład emocjonalny zawarłaś Jutto w tej
swoistej spowiedzi. Piękny, szczery przekaz - tak w
życiu bywa. Nie możemy się o wszystko obwiniać...
Pozdrawiam :)
Słowa nie oddadzą mojej wdzięczności za wszystkie
komentarze.Po prostu - dziękuję.
Pięknie piszesz, też wrócłam by jeszcze raz
przeczytać. Pozdrawiam
To prawda, piękny. Masz swój styl, a to lubię
najbardziej :)
Miłego wieczoru.
Wróciłam tu jeszcze raz, by przeczytać Twój piękny
wiersz Jutto.
Pozdrawiam serdecznie.