Nie znam innej drogi...

Alinie i Robertowi, w chwili, kiedy mi Was naprawdę brakowało... I brakuje nadal...

Nie znam innej drogi, by Was ujrzeć.

Czasu nie da cofnąć się.

Nie umie płynąć wstecz.

Może jutro, za sto dni lub później
przyjdzie taka noc, jak ta i spotkamy znowu się.


Gdy ułożą moje ciało w ciemnej trumnie,
wiekiem mi nakryją twarz i zasypią szarym piachem pustkę,
w zapomnienia trafię krąg.


Nim więc moje życie się zakończy, jak pozbawiony celu czas,
chcę pamiętać chociaż Was.

autor

Adnotacje

Dodano: 2005-07-24 23:04:47

Ten wiersz przeczytano 479 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie