Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Nie zważając na nic


Ciepło, szelestnie, kolorowo.
Na płocie drzemie rudy kot.
Rozbłękitnione ponad głową
niebo. A smutno. Nie wiem skąd

ta melancholia śródjesienna.
Może ją przywiał z pola wiatr
ponocny. Głowa znowu pęka,
jak kasztan. Myśli gonią w dal

do ciebie. A ty w innym mieście
tkwisz. Na nieszczęście, albo dwa.
Jutro 'lepszego' nie przyniesie.
Oczy wytrzeszczył wielki strach.



Zosiak

autor

Zosiak

Dodano: 2020-11-17 08:11:02
Ten wiersz przeczytano 4619 razy
Oddanych głosów: 97
Rodzaj Sylabiczny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (86)

Gminny Poeta Gminny Poeta

Pięknie napisane. To trochę układ zamknięty. Tak życie
ułożyło Pozdrawiam:)

Nel-ka Nel-ka

Melancholia i tęsknota to jak siostry rodzone::) coś
wiem o tym:)pozdrawiam Cię Zosiu:)

waldi1 waldi1

Piękne wersy ...

valanthil valanthil

Zaczyna się dobrze, kończy...ech. Mega plus za
obrazowość i przyjemną lekkość.

_wena_ _wena_

pesymistyczne ale pięknie napisane wersy; gdy smutek
wkrada się się w serce to nawet blask słońca nie
cieszy
pozdrawiam serdecznie

Zosiak Zosiak

Mario, no jasne, że nie...
Ale skąd ta maseczka?
:))

mariat mariat

no jak nie do tego - przecież piszesz, że smutno - to
rozwinęłam dlaczego smutno, przecież komentarz nie
musi składać się tylko i wyłącznie z achów i ochów,
poparłam oceną i dodatkowo uzasadniłam skąd ten smutek
i dokąd może doprowadzić.
Bo powtarzać w kółko "ładny wiersz" już mi się
znudziło. a te 2 dodatkowe komenty są wynikiem, mojej
chęci wstawienia emotikonki, ale okazuje się, że nie
każdy ma do tego prawo, bo wstawić się daje z
odpowiedniego tu pola, ale wo naciśnięciu "wyślij"
giną i urywa resztę treści za emotikonką. Widocznie
tak jest zaprogramowane.

Zosiak Zosiak

Mariat, nie rozumiem Twojego komentarza. Chyba nie do
tego wiersza :)

mariat mariat

haha - urwano mi część komentarza -już cuda się dzieją


a miałam napisane = jak to się do prawdy ma? i
dołączyłam emotikonki, które w programie są

mariat mariat

I to mnie martwi w ludziach
że strach odbiera im wszystko
a klaszczą autorzy tego strachu
którzy go stworzyli
więc smętne takie widowisko
kiedy niby ludzie mądrzy
idą jak na rzeź - bez wojny
wszędzie cicho i spokojnie
a to cicho nasłało nam licho
samo się zaszyło w salonach
kanapowych gabinetach białych
człowiek dla nich totalnie groźny
ma się w masce dusić we własnym CO2
- pytam - jak to

anna anna

smuteczek i tęsknota sie wkradły w życie. Jak zawsze u
Ciebie- pieknie!

Zosiak Zosiak

Dziękuję następnym czytelnikom :)

Zosiak Zosiak

Dziękuję, Ewi :)

Kazimierz Surzyn Kazimierz Surzyn

Wymownie, jest melancholia jesienna, lęk, obawa,
zaduma nad tym co przyniesie jutro, z uznaniem czytam,
pozdrawiam ciepło.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »