nieasertywna
Nigdzie nie czuję się u siebie
Wszędzie natrętni, młodzi, boty
Spychana w przepaść cudzych trosk
I nie chcą przyschnąć wciąż kłopoty
Próbuję zrobić pierwszy krok
Granice stawiać od głupoty
Gdy serce krzyczy: mam już dość !
Marnować życie na pierdoły…
Dlaczego na podciętych skrzydłach
Próbuję wzbić się hen wysoko
W ustach odczuwam znów smak mydła
Połykam łzy, gdy boli mocno
Gotowa siatka przyzwyczajeń
Na twarzy maska i kaganiec
Szarpię się jeszcze niestrudzenie
Wolności moja, zabierz brzemię
I kiedy tchu brakuje w płucach
Ostatnie chwile budzą ducha
Czy warto było na życzenie
W za ciasnej klatce tyle siedzieć

Akaheroja


Komentarze (16)
Coraz częściej ludzie się buntują, stwierdzają - dość
zamknięcie w klatce. I peelka też doświadczyła
podobnej chwili. Dobry wiersz.
Dobry, wymowny wiersz... Nigdy nie warto na własne
życzenie tkwić w klatce...
Przekaz wymowny i adekwatny do czasów w jakich żyjemy,
co do masek ja rzadko je noszę, częściej zakładam
przyłbicę, choć wiem, że maska bardziej chroni, ale
niestety mnie ona dusi i dlatego poza kompletem masek
mam dwie przyłbice, jedną dłuższą, drugą krótszą.
Pozdrawiam wieczornie :)
Czytelny przekaz. Dobrze że peelka się zbuntowała,
zawsze warto zawalczyć o siebie. Miłego wieczoru:)
Och zycie...
Nachodzą nieraz złe myśli to fakt
pozdrawiam:)
Warto czasami zawalczyć o siebie i swoje marzenia.
Pozdrawiam :)
Zawsze można coś zmienić.
i można też zacząć od siebie.
Życie jest takie jak się doń ustawiamy,
niby chcemy zmienić lecz odwagi nie mamy.
Fajny wiersz. Smutny obrazek z życia wzięty.
Serdecznie pozdrawiam życząc miłego popołudnia
i udanego weekendu :)
Czasem pojawiają się wątpliwości.
Pozdrawiam
Wymowne bardzo wersy, pozdrawiam ciepło, pozostając w
refleksji wiersza.
*wszedłeś
Kiedy weszłeś między wrony musisz krakać jak i
one...ale każdy ma swoje granice
wytrzymałości...pozdrawiam :)
Czasami zbyt szybko godziny się z tym, co jest. Warto
czasami zawalczyć o siebie, o marzenia, by nie czuć
się jak w klatce. Do tego potrzeba trochę
asertywności, pewności siebie, a człowiek doświadczony
przez życie, nie raz te cechy gubi.
Pozdrawiam serdecznie :)
świetna melancholia...
pozdrawiam:)