Z NIEBA NA ZIEMIĘ
Gdzieś tam - pośród chmur
na pewno kiedyś będzie dla mnie stałe
miejsce.
Gdzieś tam - w morzu z lazuru
zatopię się w spokoju, miłości,
zachwycie.
Lecz teraz dziękuję za te chwile,
które są ulotne jak mgiełka - ale są
moje.
Teraz dziękuję za tę drogę,
która wiedzie mnie do siebie - ku sobie.
I to miejsce, które wymarzyłam sobie w
raju,
pomału się realizuje, ale tu na ziemi.
To miejsce utkane w puch i piankę,
urzeczywistnia się, przeistacza ... w
materię.
Z nieba trafiam na ziemię.
I właśnie to miejsce
staje się
prawdziwym moim domem.
http://1whiteangel3.blogan.pl/wiersze/2009/09/29/z-nie ba-na-ziemi-dzi-kuj
Komentarze (1)
Ziemia nie jest stałem naszym domem, ale jak tu żyjemy
to jest nasze miejsce. Pozdrawiam!+