NIEBO I - Skuszona przez Szatana
Poznałam chłopca
Pięknego Szatana
A Bóg na mnie spojrzał.
Ja piękna, roześmiana.
I mówi do mnie:
"Zawrócić zawsze możesz.
Dom mój, dla ciebie oaza.
Nawet piękna miłość
Czasami to skaza."
I słucham usłusznie
Chodź w duchu się śmieje .
(Jak mam zawrócić,
gdy wiatr w oczy wieje?
Jak mam zawrócić,
gdy on moim domem?
Wiesz dobrze, kocham.
Miłości się boję.)
I patrzy mi w oczy:
"Zawsze przyjmę ciebie."
"Wolę z nim do piekła,
Niż z Tobą być w niebie."
Nie dajcie się skusić...
autor
Patrycja Zolkiewska
Dodano: 2017-03-13 22:06:52
Ten wiersz przeczytano 511 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Ciekawie z wiarą i świetną ironią.
Nie można dać się skusić :) Pozdrawiam serdecznie +++
Masz wolny wybór.Pozdrawiam
Dobre!
Pozdrawiam,:)
Niebo lub raczej ziemscy urzędnicy nieba wolą by tylko
na plecach krzyż nosić. Wolę się skusić jednak. I do
piekła zmierzać.
masz błąd w tytule :)))