niech mówią
podałabym tobie rękę
lecz dać się boję
bo gdy jej dotkniesz
to jak na strunach
bałałajki
grać będziemy oboje
i co ludziska wówczas powiedzą
że w leśnej głuszy
czy w życie pod miedzą
słyszą muzykę
o której inni gadali
że świerszcz to nie jest
ni też zająca chrapanie
lecz nasze struny
dotykiem wzruszone
grają poleczkę
obracając się
w każdą stronę
ech wy ludziska
mówić możecie
lecz nigdy
nie zobaczycie
jak gramy w duecie
autor
Sabina Gancarz
Dodano: 2017-03-26 13:44:50
Ten wiersz przeczytano 1295 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (42)
ma w sobie jakby poranek
Niech gadaja;))) A wy grajcie im na puencie. Bosko
dobre;)
Pozdrawiam
Dziękuję za odwiedziny
wszstkim życzę wspaniałego wosennego dnia :)))
Fajny...
Pozdrawiam cieplutko Sabino:)
ludzie gadali i zawsze będą grunt się nie przejmować
ludzkim gderaniem
serdeczności:)
Ludzie gadali, gadają i gadać będą ;) Grunt, to się
nie przejmować.
Dobrej nocy.
Po prostu... - i bardzo pięknie. To jest piękne, nie
wiem... -może skrzypcowe - solo na cztery strony
świata.
pozdrawiam:)))
Piękny, ciepły wiersz Isano.
Też, coś o strunach pisałam:)) Dobranocki.
Pozdrawiam serdecznie:)))
a niech gadają i tak się nie znają
Dziękuję kochani za odwiedziny i komentarze
miłej nocki życzę :)
++++++++++
i tak trzymaj
Ludzie i tak będą gadać, lepiej robić swoje :)
Pozdrawiam :)
Fajnie jest przecież,
zagrać w duecie!
Pozdrawiam!
Bardzo na Tak Sabinko
świetna ta wasza poleczka i niech pozostanie dla ludzi
tajemnicą a wy grajcie najpiekniejszy koncert
Pozdrawiam z usmiechem Sabinko :)
Przeczytałam z uśmiechem:)
pozdrawiam.