Niech tu nikt nie straszy
Przestań całować (nie żartuję).
Wiedz - ludzie znowu bajki plotą
o czarnym panu, pani w bieli
- spacerujących nieraz nocą
po naszym sadzie, w czasie pełni.
Szkodę wyrządzi nam gadanie.
Pora, by żywi zapomnieli
tak, jak ja wszystko zapomniałam
prócz tego, że mi ładnie w bieli,
a księżyc cienie lubi splątać.
Za chwilę zegar sny otworzy.
Ostatni całus. Znikaj. Piąta.
Dziękuję za "nieraz". Dalsze uwagi mile widziane :)
autor
Zora2
Dodano: 2013-04-26 07:42:10
Ten wiersz przeczytano 2305 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (45)
misiaczek1985 - dziękuję za sugestie :)
Psychodeliczna - dziękuję za komentarz :)
Spokojnego :) Cieplutko :)
Wiersz przyciąga.Pozdrawiam!
Tak bym ja napisała ..-;)) Przestań całować
ludzie znowu bajki plotą
o czarnym panu, pani w bieli
- spacerujących nieraz nocą
po naszym sadzie, w czasie pełni.
Szkodę wyrządzi nam gadanie.
Pora, by żywi zapomnieli
tak, jak ja zapomniałam
prócz tego, że mi ładnie w bieli,
a księżyc cienie lubi splątać.
Za chwilę zegar sny otworzy.
Ostatni całus.
Znikaj.
Piąta.
Ostatnia strofa mi się bardzo podoba...Pozdrawiam.
Czytelnikom i komentatorom życzę wspaniałej niedzieli.
W Puszczy Piskiej się przejaśnia :)
Przesyłam wszystkim pierwsze promyki :)
mariat, zaglądaj :) proszę.
Dobry komentarz - ma wagę złota :)
Twoją sugestię przemyślę :)
Obiecuję :)
Miłego :)
ale jak zawsze - temat ok.
Mówi yanzem, że nic tu nie można ruszyć, a ja
znalazłam, o proszę:
"Pora, by żywi zapomnieli
tak, jak ja wszystko zapomniałam"
---------------------
a może tak:
po naszym sadzie, w czasie pełni.
Szkodę wyrządzi nam gadanie.
Pora, by żywi zapomnieli -
ja już puściłam to w niepamięć
hm...zatrzymujący wiersz :-) Mało tu takich. Plusik
Zoro2:)
Wszystko zapomniałaś, oprócz napisania wspaniałego
wiersza:):):)
Pozdrawiam. Miłej niedzieli.
Przeczytałam z przyjemnością :)
co ja tu mogę napisać, po prostu super
Matko! yanzem, Zofia255 nie boicie się , że mi sodówa
?(!)
Miłego :)
Zgadzam się z poprzednikiem.
Oj, widzę, że do autorki warto zaglądać. Gdyby wyjąć
choć jedno słowo - wiersz rozleciałby się. Na tym
polega mistrzostwo w poezji.
Bardzo pięknie i romantycznie. Pozdrawiam serdecznie