Niedojrzałość (akrostych)
https://youtu.be/5FNCukepaS8
Spontaniczność dnia
Łata aplikację w kolorze
Ognistej czerwieni
Wierząc że przybędzie
Adresat tęsknoty
Radość promienieje otuchą
Odzyskała pewność na widoki
Zadowolenie z życia
Wnet otworzyły się drzwi
I największe marzenie
Aby odmienić koleje losu
Niestety nie wzbogacił smak
Etyczny
Popłynęła w ciszy myśl
Rozczarowanie przyjaźni
Zmienia kierunek
Echo brzmiało daleko
Zostawia smutek w sercu
Wszystko runęło na ziemię
I brak pokory
A teraz cierpi
Tragicznym wydarzeniem
Raniąc kruchą istotę
Komentarze (42)
Bardzo ciekawie opisałaś złudną nadzieję, wiersz
super. Pozdrawiam i plusik jak zwykle zostawiam .
Refleksyjny, ciekawy wiersz,
Pozdrawiam serdecznie
na dobry dzień Irys&-ku:))
Witaj Mariolko:)
Super wiersz wysmyczyłaś:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Szkoda, że tak się potoczyło.
Świetny akrostych.
Miłego dnia Irysku.
PIĘKNY AKROSTYCH, JESTEM NA TAK
Zgadzam się z przedmówcami, bardzo dobry wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Dobry refleksyjny wiersz... pozdrawiam
Hej!
Akrostych prima! Jak cała treść.
Wszystko odchodzi i z nawiązką
ponownie do nas przychodzi.
Pozdrowienia dla ciebie!
Ciekawy wiersz skłaniający do refleksji...
Coś nie tak poszło,
a przecież mogło być pięknie.
Miłej niedzieli, Irisku, pozdrawiam serdecznie.
Przeminęło z wiatrem, tak jakoś skojarzył mi się z
filmem Twój wiersz. Pozdrawiam Kwiatuszku
Zaduma i przemyślenia ale z nutka nadziei, bo
Zycie toczy się dalej. Pozdrawiam.
Witaj Irisku.
Podoba sią Wiersz. Refleksyjny.
Szkoda, ze przyjaźń,okazała się, niedojrzała, zdarza
się...
Pozdrawiam, serdecznie.:)
Refleksyjnie i że smutkiem...pozdrawiam ciepło.
Rozczarowanie boli i trudno pogodzic sie.. Dobry
wiersz. Pozdrawiam Mariolko :)
Rozumiem, że nadzieja na miłość obróciła się w proch.
Piękny wiersz Mariolu.
Ślę moc serdeczności. :)