Niedoszły samobójca
Stał na wzgórzu, wiatr twarz głaskał,
Drzewo dawało cień miły,
Ręka trzyma kawał paska,
Krople łez się zaszkliły.
Myśli wytchnienia nie dają,
Ale jeszcze tylko chwila!
Obrazy życia tu stają,
Serce bolesne się zwija.
Ostatnie spojrzenie w dal,
Ciężkie westchnienie w duszy,
Może to strach, może to żal,
I silna wola się kruszy.
Jakaś tęsknota wróciła,
W mózgu rozpętała burza,
Ręka myśl tą porzuciła,
Zabrał pasek, zszedł ze wzgórza.
Pabianice 29.04.2009
Komentarze (17)
cieszy mnie ze podmiot liryczny nie zrobil tego, czego
sie balam ze zrobi... wiersz poruszyl mnie do glebi i
przypomnial(choc nie musial) ciezkie chwile... dobry
utwór. Pozdrawiam;)
Oby nigdy na to wzgorze nie powrocil!!!Wzruszajacy
wiersz, zwlaszcza kiedy sie znalo ludzi, ktorzy ze
wzgorza nie dali rady zejsc....
Jak zawsze:wiersz pełen treści i dający do
myślenia.Życie ma ogromną wartość,ale w trudnych dla
nas chwilach zapominamy o tym.Pawełku,pięknie piszesz
i tak samo komentujesz. "NAS" już nie ma,On nawet już
nie dzwoni,ale moje serce nie daje mi
spokoju.Piosenka,melodia, przedmiot i łzy same
płyną,Bożę! dokąd tak będzie?Jak mam zapomnieć?Gorąco
pozdrawiam i czekam na Twoje ciepłe słowa i piękne
wiersze.
Widać i tęsknota potrafi uratować życie :)
...a może to Opatrzność nad nim czuwała i zrozumiał że
życie to coś, czego się nie wypada pozbawiać...
Jakoś mnie nie przekonałeś. Może jutro?
Wiersz dobry, puenta znakomita...nie warto w taki
sposób kończyc życia
Interesujący wiersz... Bardzo ładnie napisany...
życie to dar, piękny wiersz, pozdrawiam :)
puenta wyśmienita..Wiersz pobudzający do myślenia.
Twój wiersz wzbudza podziw i walkę balansujesz na
krawedzi.....zakonczenie wieńczy dzieło...brawo...
Wiersz pobudzający do myślenia. Życie jest nam dane po
to by je przeżyć, nikt nie może decydować o jego
zakończeniu. Tym bardziej o życiu drugiego człowieka.
Bardzo ładny wiersz,a puenta wyśmienita..życie mamy
tylko jedno i więc je szanujmy..powodzenia
Wzruszający, ale jaka może być siła, aby tak zupełnie,
do końca nadziei pozbawiła. Żyć warto , raz utracone
nigdy nie wraca. Bardzo ładny wiersz.
:) W moich wierszach o takiej tematyce zwykle jest
niepowodzenie...;)
Tu się udało utrzymać tę zbłąkaną duszę przy życiu. I
bardzo dobrze:)
Bardzo ładny wiersz szczególnie jeśli chodzi o...
trzecią zwrotkę (spodobała mi się najbardziej)