O niej

Głuchy na krzyk i uczucia wołanie
Obojętnie odbierasz jej ciągłe gadanie
Ona siedem razy robiła pierwszy krok
Chowając swoją dumę, spuszczając wzrok
Prosiła cię o słowa, jak o tchnienie życia,
Odsłoń swoje serce, zrezygnuj z jego krycia,
Znienawidź, albo kochaj, wybierz, co wolisz
Tylko nie bądź obojętny, bo tym... Zabijasz powoli!

Dlaczego boisz się spróbować jeszcze raz
Przecież z nikim nie było Ci dobrze aż tak
Chociaż kochasz, nie chcesz wracać
I znowu razem z nią w miłości się zatracać

Jednak nie chciałeś i choć nie wiesz o tym,
Zabiłeś ją dając wolność niechcianą
Teraz chociaż żyje i wygląda normalnie
Jej duszy już nie ma, funkcjonuje machinalnie!

Dlaczego boisz się spróbować jeszcze raz
Przecież z nikim nie było Ci dobrze aż tak
Chociaż kochasz, nie chcesz wracać
I znowu razem z nią w miłości się zatracać

Teraz tylko się zastanów, czy tą obojętnością
Nie pożegnałeś się z największą życia radością...

Mam nadzieję, że zdasz sobie z tego sprawę.

autor

natalik

Napisany: 2007-05-06 Dodano: 2007-05-11 23:12:28

Ten wiersz przeczytano 494 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Sylabiczny Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie