Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Niemoc



Starość przemawia bez słowa.
Lokuje się w zakamarkach,
w tiulach, kremplinie i płowej
pałatce – w szafie, na półkach.

Sepię jak ziarno rozsypie,
w albumach rozmaże się, w mgłach
i oczy czasami cię szczypią,
patrz - dłonie są w plamach, że ach!

Starość przechadza się bokiem.
Omija wartko płynących,
ustąpi niepewnym krokiem
w tłumie na oślep pędzącym.

Tak się rozpędził świat z nami...
Przed czym ucieka, o Boże?
Strach mu przystanąć i kłami
przegania starość jak może.




autor

marcepani

Dodano: 2020-08-03 09:16:54
Ten wiersz przeczytano 965 razy
Oddanych głosów: 24
Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Społeczeństwo
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (21)

jazkółka jazkółka

Wzruszający wiersz. Taka krucha i niepewna...
Pozdrawiam serdecznie :)

wolnyduch wolnyduch

Dobra zaduma nad tym co nieuniknione, starość jest de
mode, a młodzi wręcz z niej kpią i często są okrutni
wobec starszych ludzi, jakby ich miała nigdy nie
dopaść.
Najgorsze jest w niej cierpienie i dochodzenie, an
które chyba nigdy nie jest się przygotowanym...
Pozdrawiam marcepanko.

beano beano

cięzko jest przegonić starość...
ciekawa refleksja na temat niemocy powstzymania przed
starościa...
pozdrawiam z podziwem...

jastrz jastrz

...i skąd to Ty możesz wiedzieć???

ANDO ANDO

Niemoc, ale masz jeszcze pióro i papier... Bardzo
mądrze u Ciebie, pozdrawiam serdecznie :)

loka loka

Smutek i żal,za młodością utracona.
Piękny wiersz.Pozdrawiam.

Angel Boy Angel Boy

Czas niestety płynie nieubłaganie... Pozdrawiam
serdecznie +++

Gminny Poeta Gminny Poeta

Jakby ktoś by na to spojrzał filozoficznie to starzeć
się zaczynamy w dniu urodzin. Starość to część życia a
tak wygląda pewnie dlatego by pokazać że te życie to
nic fajnego, by łatwiej się było z nim rozstać. Wiersz
wnikliwy i obrazowy pozdrawiam i plusa zostawiam:)))

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

I pomyśleć że ci pędzący, teraz jeszcze młodzi ludzie,
zanim się spostrzegą staną w obliczu starości, o ile
nie zamęczą się w tym pędzie.
Dobry refleksyjny wiersz.
Moc serdeczności Marcepani.

mala.duza mala.duza

niemoc w starości wszystko śnieży wiruje a ona szuka
spokoju w odmętach tego co dzieje się w świecie...

Sławomir.Sad Sławomir.Sad

Ten świat jest jak pług śnieżny, a starsi ludzie są
jak śnieg na ulicy. Udany wiersz.
A u mnie też o starości....

zielonaDana zielonaDana

Starości można dotrwać, albo nie. Jedno i drugie ma
swoje konsekwencje. Taka moja smutna refleksja po
przeczytaniu.

sisy89 sisy89

Piękny wiersz.
Czasu nie zatrzymamy, więc niech plynie...
Pozdrawiam serdecznie :)

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Bardzo!
od świetnego tytułu, przez piękne pierwsze trzy
strofy, do bezwzględnej puenty :)

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »