nienazwane
Piękno
linii sprężystych bukietem
wibrując przeszywa zdumioną przestrzeń
radośnie nieświadome…
Tęsknota
woła dal niespełniona
widziana w oczach matki
gorące piaski pustyni …
Szczęście
niepokoi rżeniem ciężkie letnie
powietrze
w zachwycie po zroszonej łące
mknie ku gorącokrwistemu słońcu…
autor
MEG
Dodano: 2013-02-18 07:41:46
Ten wiersz przeczytano 949 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Najbardziej podoba mi się "Tęsknota". Przeczytałam
wyjaśnienie autora i myślę, że jest tutaj też coś z
ludzkiej duszy niepokornej :)
Wzbudza do refleksji. Pozdrawiam
Wiersz dobry, o refleksyjnym charakterze. Tylko
pozbyłabym się wielokropków i wielkich liter. Hmm a
może taki był zamysł autorki? Tak czy inaczej bardzo
mi się podoba. Pozdrawiam serdecznie:)
Inspiracją była nie dająca się w pełni określić natura
( dusza? ) konia arabskiego..
Ładny tryptyk. Podoba mi się skojarzenie tęsknoty z
gorącymi piaskami pustyni. Pozdrawiam
piękno , tęsknota i szczęście
życiowe refleksje
...pobudza do refleksji...miłego dnia;)
Fajowski wiersz. Pierwszy dzisiaj dobry białas.
Zmusza do zastanowienia się i rozbudzenia szarych
komórek. Serdeczności.