Niepamięć
zapachniało wrzosem
smętnie mgłą zasnuło
babim latem oplotło
niedawne marzenia
już się nie wyklują
błękitnym motylem
zmrożone o świcie
słowami z kamienia
kręte ścieżki myśli
życie deszczem płacze
skamieniałe serce
i tylko wspomnienia
muzyka ucichła
tylko bębni cisza
nie chcesz już pamiętać
mojego imienia
autor
Nula.Mychaan
Dodano: 2008-09-28 12:25:47
Ten wiersz przeczytano 1051 razy
Oddanych głosów: 40
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
jesienne marzenia już się oplotły babim latem, w
sercu dziwny spokój, zatem ? bardzo dobry wiersz.
Melancholia wpleciona w porę roku...poetyckie
odczucia.
piękny wiersz, minimum słów, maksimum treści, nic
ująć, nic dodać, bardzo mi się podoba
Jak malowniczo i pięknie opisałaś smutny fakt.Jak byś
się już z tym pogodziła.
subtelnie wplecione w jesienny klimat uczucie smutku i
żalu... odczuwam w wierszu głęboką ranę, z której
wypływa przywalona miłość...
Ciakwy, melodyjny i bardzo smutny wiersz.
Pięknie prowadzisz wiersz, choć smutek przez
wspomnienia panuje. Zapomnij, będzie sercu lżej...to
jeszcze nie koniec, miłość się nie kończy...los innego
podaruje Ci, znów szczęśliwa poczujesz się. Piękny
wiersz.
Przeplotłaś życie z jesienną pora i mistrzowski obraz
namalowałaś:)
Smutne ale piękne słowa. Nic chyba dodawać nie trzeba.
Bardzo dobry wiersz. Myśl prowadzano konsekwentnie od
początku do końca, żadnych zbędnych słodkości. Bardzo
lubię czytać Twoje utwory. Jestem na tak