Niepamięć
tęsknota rozwinęła
złowieszczo swoje
skrzydła
pustka rozlewa
ciemność nocy
demony smutku
złośliwe
chichoczą
Te Trzy uciekły
w popłochu
gdzie kończy
się miłość
autor
Baba Jaga
Dodano: 2021-03-19 19:37:04
Ten wiersz przeczytano 2188 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
niepamięć czyli nicość nie będzie w pamięci zapisana a
tęsknota za czymś lub za kimś jest w nasze życie
wpisana
pozdrawiam :)
Niepamiec "zawita",
lecz kiedy?... nie pytaj.
Bardzo smutno, ale jak pieknie.
Pozdrawiam serdecznie :)
Życzę peelce, aby radość życia powróciła.
:)
Smuteczek ubrany w metaforyczną lirykę. Ślę uśmiechy
:):)
Opisujesz życiowy stan w którym choć raz znalazł się
każdy z nas.
W paru słowach ujęte sedno tematu.
Pozdrawiam.
Marek
Wymowny nastrój.
Pozdrawiam :)
Jeśli jest tęsknota, pustka (czyli poczucie braku) i
smutek, to znaczy, że to jeszcze nie jest niepamięć.
Piękne, smutne wersy.
Pozdrawiam serdecznie :)
Bardzo piękny wiersz.
Uwrażliwia.
Pozdrawiam Anno.:)
Demony smutku tak łatwo nie uciekają, jeszcze długo,
długo po odejściu miłości nawiedzają...
Pozdrawiam cieplutko :)
smutna refleksja,
pozdrawiam sredecznie
:)
Smutny wiersz, choć tak myślę, że nie do końca z tą
miłością jest tak właśnie;)
Aniu, zanim odejdzie z naszego serca dużo czasu i bólu
upłynie...
Pozdrawiam serdecznie i uśmiech ślę, Ola:)